Yerkir.am-ի զրուցակիցն է Երեւանի ավագանու արտահերթ ընտրություններում ՀՅԴ ցուցակը գլխավորող Միքայել Մանուկյանը:
-Պրն. Մանուկյան, երբ հայտնի դարձավ, որ Երևանի ավագանու ընտրություններում ՀՅԴ ցուցակը դուք եք առաջնորդելու, «Ժամանակ» թերթում և ապա 1in.am կայքում նյութ հրապարկվեց, որն ըստ էության, ամբողջովին զրպարտանք էր Ձեր հասցեին: Արդյո՞ք չեք պատրաստվում դատի տալ թերթին և հոդվածի հեղինակին:
-Ես չգիտեմ լրագրողին, չգիտեմ նրա տարիքը: Երևի շատ երիտասարդ է, տեղյակ չէ այդ տարիների անց ու դարձին, հակադաշնակցական հիստերիային, տեղյակ չէ, թե ինչ է եղել, և միգուցե ինչ որ մարդկանց պատմելով` գայթակղվել և որոշել է «ցնցող» նյութ հրապարակել: Ինչ վերաբերում է դատի տալուն, միանգամից ասեմ՝ ոչ, չեմ պարտրաստվում, չեմ էլ ուզում մտածել դրա մասին:
– Ինչո՞ւ:
-Ես տեսել եմ այդ տարիներին. թե ինչպես են վարվել մամուլի հետ, ինչպես էին համակարգիչները երրորդ հարկից ուղղակի շպրտում ներքևում կանգնած բեռնատարի մեջ, ինչպես էին փակում լրատվամիջոցներին և ինչպես էին վարվում լրագրողների հետ: Ես այդ ամենը տեսել եմ, նա՝ հոդվածագիրը, չի տեսել, եթե նույնիսկ տեսել է ու չի հիշում, կամ իր մոտ հիշողության կուրացում է, դա չի նշանակում , որ ես պետք է միջոցներ ձեռնարկեմ և պատժեմ:
– Այսինքն՝ սիրո և հանդուրժողականության կողմնակից ե՞ք:
-Ես միշտ եմ հանդուրժող եղել, այո, սերն էլ Աստծո պարգև է, ես սիրում եմ: Այնպես որ, թող մտածեն նրանք, ովքեր ստի, չարության քարոզով են զբաղված:
– Բայց Ձեր «սիրո և հանդուրժողականությանը», նրանք ատելության չափաբաժնի ավելացնելով, կարող են վտանգավոր եզրագծի հասնել:
– Օրինակ:
– Օրինակ՝ ավելի կատաղի հարձակվեն Ձեր վրա: Իսկ եթե խնդիր է դրված կամ պատվիրված է Ձեզ վարկաբեկե՞լ…
-Չեմ ուզում հավատալ դրան, բայց եթե. ինչպես դուք եք ասում՝ շարունակվի, կմտածեմ այդ մասին:
-Բայց հոդվածում ակնհայտ մեղադրում են Ձեզ Համբարձում Գալստյանի սպանության գործում: Կարելի է կարծել, որ դա նաև հաղորդում է քրեական գործը վերաբացելու համար:
– Շատ եք լրաջացնում: Տեսեք, երկրում իրավիճակ է փոխվել, ու որոշ մարդիկ փորձում են այդ իրավիճակից օգտվել և իրենց մեջ հավաքած թույնը դուրս թափել` հասարակությանը շեղելու համար: Ես կառաջարկեի այդ թույնը պահ տան ինչ որ տեղ և փորձեն իրենց գրիչը, իրենց հնարավորությունները օգտագործել երկրին օգնելու համար: Երկիրը լուրջ մարտահրավերների առաջ է, և ամենևին պետք չէ դրանք անտեսել, կամ ավելի ճիշտ՝ խորացնել: Անհանդուրժողականությունը, ատելությունը, այս համատարած հիստերիան մեզ այլ տեղ է հասցնելու, որը միայն ձեռնատու է մեր հակառակորդներին:
– Հոդվածագիրը Ձեզ մեղադրում է սրճարան ունենալու մեջ:
-Բայց ո՞վ չգիտի, որ դա իմ սրճարանը չէ, այդտեղ ես ունեմ մասնաբաժին: Ավելին ասեմ, նաև «Մագնոլիա» սրճարանում ունեմ մասնաբաժին: Եթե այդ րատվամիջոցը չգիտի, թող իմանա և հատկապես թող իմանա ինձանից, որ պատերի տակի խոսակցություններով հոդված չգրի: Սրճարանների գործունեությամբ ինքս երբեք չեմ զբաղվել, ես ընդամենը բաժնետերերից մեկն եմ: Իսկ որպես հավելյալ ինֆորմացիա, ասեմ, որ սրճարանի տարածքը տրամադրվել է այն ժամանակ, երբ քաղաքապետը Վանո Սիրադեղյանն էր: Ոչինչ գաղտնի չի արվել, և չեմ պատրաստվում ոչինչ թաքցնել: Կարծում եմ` արժեր հոդված գրելուց առաջ հանդիպել ինձ հետ և զրուցել:
– Ձեզ չեն էլ զանգե՞լ:
– Ոչ զանգել են, ոչ էլ հանդիպել: Գրել են` ինչ լսել են կամ ոնց ուզել են:
– Իսկ ինչո՞ւ հենց հիմա հիշեցին այդ գործը:
-Ուրիշ էլ ի՞նչ հիշեն: Ժամանակներն են այդպիսին: Գուցե իմ՝ Երևանի քաղաքապետի թեկնածությունը խմբագրի դուրը չի եկել:
– Գուցե Ձեր մրցակիցների՞ դուրը չի եկել:
-Չեմ ուզում դրան հավատալ: Կարծում եմ` իմ մրցակիցները, նույնիսկ կատակների սիրահար ՔՊ թեկնածուն, նման բան չէր անի: Վստահ եմ, պայքարը ազնիվ է լինելու: Կողքից կլինեն նման մրոտողներ, բայց դա էլ կանցնի: Վերջիվերջո ամեն ինչ անցողիկ է, վերջում իրար երեսի ենք նայելու չէ՞:
– Իսկ ինչպե՞ս եք գնահատում Ձեր շանսերը:
– Շանսերս գերազանց են, ես երևանցի եմ, ծնվել, մեծացել եմ Երևանում և շատ լավ պատկերացնում եմ խնդիրները, դրանց լուծման ճանապարհները:
– Գերազանց , այսինքն….
– Հաղթելու ենք և ոչ ոք դրանում թող չկասկածի:
Զրուցեց Լուսինե Մնացականյանը