Դաշնակցությունը Սերժ Սարգսյանի եւ Գագիկ Ծառուկյանի հակամարտությունից արյունահեղության հոտ է առնում։

Ըստ ՀՅԴ Բյուրոյի անդամ, ԱԺ ՀՅԴ խմբակցության ղեկավար Արմեն Ռուստամյանի. «Մենք կարող ենք կորցնել այն ամենն, ինչ որ ունենք՝ փորձելով իբրեւ թե ունքը սարքելու տեղ աչքն էլ հանենք եւ ամբողջ աշխարհով խայտառակ լինենք»:

Այդ մարդիկ պետք է հաշտվեն, չհաշտվելը նշանակում է պատերազմ: Երկու մարդու հետեւում կանգնած ուժերն իրար ինչ ասես ասեցին` էլ գող փիսո, էլ քաչալ շուն: Այսօր արդեն Դաշնակցությունն աշխատում է հաշտեցնել երկուսին. «Մենք մեր կոնտակտներն օգտագործում ենք, հիմա ես չեմ ուզում շատ բաներ հրապարակել, որովհետեւ Աստված տա հաջողվի»:

Ըստ պարոն Ռուստամյանի, Գագիկ Ծառուկյանն առաջինն է ձեռնոց նետել Սերժ Սարգսյանին: Եվ Սերժ Սարգսյանը համապատասխան ձեւով արձագանքելու հիմքեր ունի. «Ամսի 5-ին, երբ որ օրինակի համար կարդում ենք Գագիկ Ծառուկյանի ելույթը, ես դա բացարձակապես չեմ ընդունել, որ իր այսպես ասած կյանքի գնով կամ ժողովրդին հրապարակներ հանելով, լցնելով կանխի ի՞նչը` Սահմանադրական բարեփոխումները: Է, լավ: Սա ժողովրդավարական մոտեցում է։ Եվ երբ որ էսպես եք վարվում, դուք տալիս է քարտ բլանշ իշխանություններին, որ ասեն` տեսեք իրանց պահանջն ինչն է, ուրեմն ես պետք է կոշտացնեմ իմ դիրքորոշումները, որպեսզի կարողանամ ժողովրդավարական բարեփոխումները անցկացնեմ»:

Դաշնակցությունն ուզում է, որ սահմանադրական բարեփոխումները տեղի ունենան: Այս հակամարտությունն արտահերթ ընտրություններով հանգուցալուծելն, ըստ պարոն Ռուստամյանի, հարցի լուծում չէ։

Արմեն Ռուստամյանի կարծիքով՝ «Այն մեխանիզմները, որոնք աշխատում են ընտրությունների ժամանակ, շատ քիչ կապ ունեն ժողովրդի համակրանքի հետ»:

Արմեն Ռուստամյանի պատկերացրած մեխանիզմը հետեւյալն է` կողմերը նստում եւ բանակցում են սահմանադրական բարեփոխումների եւ ընտրական համակարգի փոփոխությունների շուրջ. «Ներկայացնենք իշխանությանը, պահանջները դնենք հստակ, ժամանակացույցի բերենք էս ամեն ինչը եւ եթե միասին պահանջենք, իշխանությունը չի կարող չընդունել»:

Ի դեպ, Դաշնակցությունն առայժմ չի պատրաստվում կոալիցիայի մեջ մտնել Հանրապետականի հետ հայ-թուրքական արձանագրությունների հետ կանչից հետո: Դա իշխանությանը ներկայացրած 7 պահանջներից մեկն էր. «Եթե էդ 7 կետերի հետ կապված վաղն արձանագրվի գործընթաց, որ սկսում է էդ ուղղությամբ քայլեր իրական կատարվել, այո մենք կմտնենք ամենասերտ համագործակցության մեջ այդ ուժի հետ այդ ուժի հետ, լինի դա իշխանություն, թե ընդդիմություն: Եվ մեր գործընկերներին կոչ եմ անում վերադառնալ այդ դաշտ, չթողնել Դաշնակցությանը մենակ գնալ բանակցել իշխանության հետ»:

a1plus.am

Ոչ իշխանականների պայքարն արյունահեղության կտանի

Լրագրողների հարցերին պատասխանում է ԱԺ «Դաշնակցություն» խմբակցության ղեկավար Արմեն Ռուստամյանը։

– Պարոն Ռուստամյան, Դաշնակցություն կուսակցությունն ինչպես է վերաբերվում ոչիշխանական եռյակի կողմից հանրահավաքների վերսկսմանը:

– Ես տեսել եմ, որ արդեն շատ լուրջ, մտահոգող երևույթներ կան. երբ հավաքներ, միջոցառումներ են տեղի ունենում, միշտ գտնվում են սադրիչներ, որոնք գործում են հանրահավաքի կազմակերպիչների հակառակ տրամաբանությամբ և փաստի առաջ են կանգնեցնում կազմակերպիչներին:

– Բայց արդյո՞ք իշխանությունը չի սադրում:

– Ես չեմ ասում, թե սադրիչները մի կողմից են: Սադրիչները բոլոր կողմերից էլ կարող են լինել: Եթե պատերազմ են հայտարարել, ապա ամեն մեկն իր ռեսուրսներն օգտագործելու է իր դիրքերը պահպանելու համար: Սա է վատը: Այս տրամաբանությունը, իսկապես, ներքին պատերազմի նախադրյալներ է ցույց տալիս, և սա առճակատում է շատ ավելի լուրջ հետևանքներով: Եթե 2008 թ. տասը զոհ ենք տվել, ապա կրքերը բորբոքելով՝ մենք կարող ենք շատ ավելի մեծ թվով զոհերի մասին խոսել: Հետո կնստենք ու կասենք՝ այս զոհի մեղավորը սա էր, այն զոհի մեղավորը նա էր: Բայց արդյունքում կարող ենք կորցնել այն, ինչ ձեռք ենք բերել: Այդպես մենք կորցրել ենք պետականությունը: Այդպես մենք կորցրել ենք միաբանվելու, մեր դիրքերն ամրապնդելու հնարավորությունը: Այդպես, եթե ուզում եք իմանալ, այդ հզոր պետությունը չունենալով՝ մենք ցեղասպանության ենք ենթարկվել: Եթե հզոր պետություն ունենայինք՝ մենք ցեղասպանության չէինք ենթարկվի: Այս դարավոր ազգը չունի՞ այդքան իմաստնություն, որ հասկանա, թե ինչն է կարելի, ինչը՝ ոչ: Իմ վախն այն է, որ ամբոխային տրամաբանությունն է սկսում աշխատել: Զանգվածների, մասսաների տրամաբանություն կա, որը եթե դու ամբողջությամբ չես կարողանում վերահսկել, քեզ տանում է իր հետևից, ինչպես եղավ Րաֆֆի Հովհաննիսյանի պարագայում: Նա մի բան էր ասում, ժողովուրդն ուրիշ բան էր ասում՝ դրա համար բաժանվեցին: Մեկը գնաց Ծիծեռնակաբերդ, մյուսը մնաց Բաղրամյան փողոցում: Իսկ այստեղ կարող են շատ ավելի լուրջ իրադարձություններ տեղի ունենալ: Հարթակի վրա կանգնածներն իրենք էլ չեն կարողանա զսպել:

– Եթե այդպես է, ուրեմն հանրահավաքներ չպե՞տք է լինեն մեր երկրում:

– Հանրահավաք պետք է լինի, բայց երբեք չպետք է հանրահավաքները վերաճեն արյունահեղության:

– Բայց հիմնականում իշխանությունն է ուժ կիրառում:

– Այո, իշխանության ռեսուրսը ուժն է, ռեպրեսիվ ապարատը: Հիմա հարցնում եք, թե ինչու է այդպես: Կասեմ, որ գործող համակարգն է այդպես անում: Իսկ որպեսզի այդպես չլինի, եկեք ազատվենք բուն չարիքից, ոչ թե մեկս մյուսին չարիք համարենք:

– «Ժառանգություն» խմբակցության ղեկավար Ռուբիկ Հակոբյանն ակնկալում է, որ ՀՅԴ-ն էլ է միանալու իրենց պայքարին:

– Ինչի՞ն: Ի՞նչ են ուզում անել: Մենք չենք միանա արյունահեղության տանող պայքարին, երբեք:

– Բայց ինչո՞ւ եք վստահ, որ այդ պայքարն արյունահեղության է տանում:

– Բա ի՞նչ են այս խոսակցությունները՝ էլ քաչալ շուն, էլ գող փիսո: Ինչ ասես՝ իրար ասում են: Այս լարվածությունը թշնամանք է, սևի ու սպիտակի բաժանումը թշնամանք է: Հասկացանք՝ այո, դժգոհություն է, բայց օբյեկտիվ բաները մոռանալու են, առաջ են գալու այդ անձնական վիրավորանքներն ու ամբիցիաները:

– Իսկ ինչպե՞ս եք գնահատում Սերժ Սարգսյանի ելույթը, «Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցության ղեկավար Գագիկ Ծառուկյանին ուղղված բնութագրումները: Արդյոք Սերժ Սարգսյանը հանցակից չէ՞ Գագիկ Ծառուկյանին, եթե մինչև հիմա իմացել, բայց չի բարձրաձայնել կամ կանխել նրա իրականացրած հանցագործությունները:

– Այո, երկու հարց կա, որ միշտ առաջանում են: Ինչո՞ւ հենց հիմա, և ինչո՞ւ է միայն մի ուղղությամբ ասվում: Շատ լավ է, շատ ճիշտ է այն ձևակերպումը, որ քաղաքական գործընթացները պետք է իրականացվեն քաղաքական գործիչների կողմից և քաղաքական մեթոդներով: Այո, բայց դա եկեք կիրառենք բոլորի նկատմամբ: Ես ասում եմ, որ այդ համաձայնության դաշտերից մեկն էլ պետք է լինի այն, որ համաձայնենք, օրինակ, հաջորդ ընտրությունների ժամանակ ոչ մի կուսակցություն չառաջադրի մեկին, ով կապ չի ունենա օրենսդիր քաղաքական մարմնի հետ: Եթե այդպիսի խնդիր դրվի, ապա մենք այդտեղ ամենաակտիվ մասնակցությունը կունենանք, և ես վստահ եմ, որ կարող ենք ձևակերպել այնպիսի օրակարգ, ժամանակացույցի բերված այնպիսի ճանապարհային քարտեզ, որ կարողանա բավարարել երկու կողմերին ու ամենակարևորը՝ ժողովրդին: Ժողովուրդն ուզում է տեսնել, և ոչ թե դուրս գա ու չհասկանա, թե ինչու զոհեր տվեցին: 2008 թ. տասը զոհ տվեցինք, դրանից օգտվե՞լ է ժողովուրդը, մի բան շահե՞լ է: Ոչ:

– Դուք օրինաչա՞փ եք համարում Սերժ Սարգսյանի հայտարարության հիման վրա Գ. Ծառուկյանին մանդատից զրկելու գործընթացը:

– Իրենք իրենց ունեցած բոլոր հնարավորություններն ու լծակները օգտագործելու են: Եթե մեկը մյուսին ոչնչացնելու հարց է դնում, ապա դա է լինելու: Երբ որ թնդանոթները հնչում են, մուսաները լռում են: Հիմա սա ամենավատ միջավայրն է, որը ասում էինք՝ չլինի: Ռացիոնալիզմը սկսում է չաշխատել, ռացիոնալ գաղափարներն այս կռվի մեջ չեն ընկալվում: Օրինակ՝ Դաշնակցության դաշտը բավական նեղանում է: Մենք խոսում ենք ռացիոնալ խնդիրների, լուծումների մասին, բայց արի ու այս կրքի մեջ, այս զայրացած, հայհոյախառը հայտարարությունների մեջ խոսիր զարգացումների, հերթական քայլերի, տրամաբանության, քաղաքակիրթ ձևերի մասին: Հենց այդ նույն հրապարակում կանգնածները կարող են մեզ հայհոյել, ասել, թե՝ ի՞նչ ես խոսում, արի ինձ հետ մի քար էլ դու գցիր:

1in.am