Իրանի տնտեսագէտների, իրաւաբանների եւ լրատւամիջոցների տնօրէնների ներկայացրած բանաձեւը՝ ուղղւած գործակիցներին աշխարհում
«Հակաբոյկոտ» կոչւող շարժմանը միացած Իրանի շուրջ 82 տնտեսագէտներ, 34 իրաւաբաններ, 39 լրատւամիջոցների խմբագիրներ եւ տնօրէններ կոչով դիմել են աշխարհի իրենց գործընկերներին՝ միանալու Իրանի դէմ կիրառւող պատժամիջոցների վերացման օգտին:
Ըստ «Ֆարարու» կայքէջի՝ Իրանի հեղինակաւոր մտաւորականների այս կոչն ուղղւած է աշխարհի միւս հեղինակաւոր քաղաքական, հասարակական եւ ԶԼՄ-ների ակնառու դէմքերին՝ սատարելու Իրանի «Հակաբոյկոտ»-ի շարժման ակտիւիստներին՝ ժողովրդի դէմ կիրառւող պատժամիջոցներին վերջ դնելու նպատակով:
Հրապարակւած բանաձեւի համաձայն՝ կոչն ուղղւած է միւս երկրների ազդեցիկ դէմքերին, որոնք կարող են ազդեցութիւն գործել պատկան պետութեան այրերի որդեգրած որոշումների վրայ՝ սատարելու Իրանի դէմ կիրառւած բայկոտի վերացմանը:
Բանաձեւը ամբողջութեամբ ներկայացնում ենք ընթերցողներին:
Յարգարժան գործընկերներ,
Մեր հիմնական նպատակը Իրանի ժողովրդի դէմ կիրառւած պատժամիջոցների աղէտալի հետեւանքներից խուսափելն է: Կիրառւած բոյկոտը, ոչ միայն չի սատարել յանուն խաղաղութեանն ուղղւած նպատակներին, այլ՝ սպասւող բացասական հետեւանքների բերումով՝ կարող է յանգեցնել յարաբերութիւնների մթագնմանը եւ բարդացմանը:
ԱՄՆ-ն եւ իր որոշ եւրոպացի համախոհները կիրառւած տնտեսական-առեւտրական բոյկոտը բացատրում են որպէս Իրանի միջուկային ծրագրերի թափանցիկութեանը հասնելու լծակի:
Հասկանալով, որ Իրանի եւ Արեւմուտքի միջեւ ծագած տարակարծութեան խնդիրը կարող է եւ լինել այլ փորձագիտական ասպարէզ տանող թեմա, որի մասին խօսելը մեր իրաւասութիւնների սահմանից դուրս կարող է լինել, սակայն մենք չկիսելով կիրառւած մեխանիզմների արդարութիւնը՝ կը փորձենք արձանագրել հետեւեալ ցուցումները.
Իրանի քաղաքացիներին իրենց ազատ առեւտրի ամենանախնական իրաւունքից զրկելը մարդու իրաւունքների բացայայտ խախտում է: Երեխաների, տարեցների, հիւանդութիւններից տառապողների եւ հասարակութեան միւս անապահով շերտերի նախնական պահանջները հոգացող առեւտրի շրջանառութիւնը խափանող պատժամիջոցները յանգեցնում են անվերադարձ եւ հատուցում չունեցող կորուստների, այն էլ ի դիմաց ներկայացրած մեղադրանքի չուսումնասիրւած բոլոր հնարաւոր վնասների՝ անհնարին է մարդկային խղճի դիտանկիւնից արդարացնել այն:
Իրավիճակի շարունակութեան դէպքում ապագան չի ներելու բոյկոտի հեղինակ երկրներին տեղի ունեցած աղէտալի արդիւնքների համար: Բոլոր հնարաւոր վնասների մասին խօսելն այս նամակի համբերութեան սահմաններից դուրս է, որով ընդամէնը բաւական կը լինի նշել միայն բուժկենտրոններում եւ հիւանդանոցներում դեղորայքի չգոյութեան հետեւանքներից տուժած «յատուկ կարգավիճակով» հիւանդների մասին:
Նորօրեայ աշխարհը կանգնած է տնտեսական հսկայածաւալ շրջանառութիւնների փորձաքարի դիմաց, որտեղ տնտեսութիւնը բոյկոտի ենթարկելով՝ նպաստաւոր իրավիճակ կառաջանայ ստւերային տնտեսութեան ի յայտ գալուն հարկաւոր ենթահողի համար, որով տարածւելու են նաեւ անթափանցիկ, անօրինական եւ անարդար տնտեսաշրջանառութիւնը, ինչը, բնականաբար, անհամապատասխանելու է համաշխարհային ընթացքին, որտեղ արդարութեան համար ենթադրւում է՝ թափանցիկութիւն, պատասխանատւութիւն, արդար իշխանութիւն եւ հաղորդակցւելու ազատ իրաւունք: Պատժամիջոցները իրականութեան մէջ միայն խրախուսելու են միջազգային ընդունւած նորմերի շրջանցմանը: Իրավիճակ, որտեղ կաշառակերութիւնն ու կոռուպցիան փոխարինելու են օրինականութեանն ու հարստութեան արդար բաշխմանը, որն էլ իր հերթին տարածւելու դինամիկա ունի դէպի տարածաշրջանի հարեւան երկրներ:
Թեթեւ հայեացք նետելով անցեալում կիրառւած բոյկոտներին՝ պարզ կը դառնայ, որ թելադրող կողմին երբեք չի յաջողւել՝ արդարացնելու սպասածը: Պատժամիջոցները նոյնիսկ հակամարտութիւնների եւ մարդկային աղէտալի դէպքերի հիմնական պատճառն են հանդիսացել :
Պատմութեան ներկայ կտրւածքում, երբ Միջին Արեւելքը տառապում է իր ամենաանմխիթար վիճակից, ինչ արդարացում կարող է ունենալ դառը բանաձեւերի կրկնումը: Եւ արդեօք այն ինչպէ՞ս է սատարելու համաշխարհային խաղաղութեանը:
Իրանի պատմութիւնը կարող է վկայել, որ Իրանի ժողովուրդը միշտ եղել է խաղաղ ապրելակերպի հետեւողը եւ միշտ արձագանգել է որեւէ ոտնձգութեանն ու անարդարութեանը: Եկէք արձանագրենք, որ անկախ նշւած համաշխարհային պատմութեան փորձերից՝ բոյկոտի հեղինակների աչքից վրիպել է այս ժողովրդի պատմական եւ քաղաքակրթական հսկայական ներուժը՝ կապւած խնդրի լուծմանն ուղղւած որդեգրւած ելքի հետ:
Իրանի վերջին շրջանի նախագահական ընտրութիւնների ելքը բացառիկ հնարաւորութիւն է: Պատժամիջոցների համահեղինակների համար մօտեցումները վերանայման ենթարկելով՝ որդեգրել խաղաղութեանն ուղղւած ճկուն ելքեր, որով հնարաւոր կը լինի Իրանի ժողովրդին, ինչպէս նաեւ տարածաշրջանը հանգստացնելով՝ նորամուծութիւն մտցնել տարածաշրջանային հակամարտութիւնների դադարեցման գործում:
Իսկ մեր ակնկալիքը աշխարհի մտաւորականութիւնից, ի մասնաւորի տնտեսագէտներից եւ իրաւաբաններից ու հանրային կարծիք ձեւաւորողներից այն է, որ սատարելով խաղաղասիրական նպատակներով կեանքի կոչւած՝ «Հակաբոյկոտ»-ի այս շարժմանը՝ պատկան երկրների քաղաքական այրերին մղել վերցնելու համապատասխան առաջին դրական քայլերը՝ ստեղծւած բարդ իրավիճակը շտկելուն ուղղւած ճկունութեան գծով:
A Call by Iranian Economists, Lawyers, and Journalists to their Colleagues
across the Globe for Support of the Campaign against Sanctions on Iran
Dear Colleagues,
Our purpose in writing this open letter is to highlight the disastrous effects of the economic and financial sanctions passed against the people of Iran. These sanctions are by no means helping the cause of international peace and, indeed, their catastrophic humanitarian consequences are contributing to worsening international tensions.
The United States of America and its European allies have publicly announced that the goal of economic and financial sanctions is to control and make transparent Iran’s nuclear activities. Judging the content of the dispute over Iran’s nuclear program requires technical knowledge and assessments that go beyond the expertise of signatories to this letter. However, we are voicing our concerns regarding the means being employed to achieve the declared goals of the international sanctions.
Through the suspension of financial transactions and transportation of goods, the basic human needs of Iranians – specifically those of more vulnerable groups such as children, the sick and the elderly – have been taken hostage. As such, sanctions take the basic human needs of the people of a country hostage and cause them definite and irreparable harm in order to deal with the alleged potential threats that are yet to be examined. Continuation of the current state of affairs will result in a human tragedy of substantial scale, whose outcome will undoubtedly be neither forgiven nor forgotten. While this letter cannot address all relevant cases, we would like to point out widespread harms, which in the past few months have included the worsening situation of surgical procedures in hospitals and the increased hardship in obtainment of medicine for critically ill patients.
In today’s globalized world where markets can be reached in many different ways, the imposition of sanctions leads to the proliferation of black markets, reduced transparency, increased corruption, and unsound and inefficient resource allocation. This is quite contrary to the global efforts to improve transparency, accountability, and governance and to ensure free and fair access to resources and information. Indeed, sanctions undermine international law and encourage rent-seeking and corruption at the cost of productive entrepreneurship and fair trade. Such maladies are not just problems limited to the sanctioned country; they also easily spread to other countries. The experience of at least the past year clearly shows that instead of giving up their transactions, many enterprises doing business with Iran resort to black market practices that are becoming entrenched and it may take many long years before this undesirable phenomenon can be eradicated from the economy of region and beyond.
A look at the history of sanctions reveals that the countries imposing sanctions have seldom reached any of their stated goals and in many cases, the end results have been military conflict and colossal human tragedy. There is no rationale in repeating such bitter experiences, especially in the current state of affairs in which the Middle East is experiencing one of the most turbulent periods of its history. Under such conditions, how can sanctions against Iran possibly contribute to world peace?
Historical precedent shows this laudatory reality that the people of Iran are peace-loving and have always resisted all types of force and aggression. A notable fallacy of those enforcing sanctions, at least in the case of Iran, is that in doing so, i.e. by adopting an aggressive approach towards the Iranian population, the civilizational and cultural capacities of Iran in solving this standoff are ignored. The jubilant atmosphere after the Iranian presidential elections on the 14th June of this year has provided a special opportunity for the countries that have been imposing sanctions against Iran to revisit their policies and adopt a new and peaceful approach, so that calm and tranquility can return to the people of this country and the region in general; an approach is needed that aims to lift sanctions and resolve international differences.
We therefore call on the global elite—especially the eminent economists, lawyers, and journalists—to support the peaceful and humanitarian campaign against sanctions and to persuade the leaders of their respective countries to take the first steps towards an innovative and effective resolution of this complex dispute.
alikonline.ir
